کیت کیمیا پژوهان - کنترل ادرار

روش آزمایش کنترل نوار ادراری کیمیا پژوهان

روش استفاده از این معرف مشابه روش بررسی نمونه ادرار بیماران است. بدین صورت که :

1. نکاتی که جهت دقت و اطمینان انجام می شود.
2. دمای معرف ها را به دمای محیط برسانید. (۲۵ تا ۱۸ درجه سانتی گراد)
3. محتویات ویال را جهت همگن شدن به آرامی تکان دهید.
4. نوار کنترلی را با محلول منفی تست نمایید، برای این کار  درب ویال را باز کرده و با استفاده از قطره چکان تعبیه شده بر روی ویال پارامتر های نوار ادراری را به کنترل آغشته کنید.
5. در این حالت هیچ یک از سطوح نوار نباید تغییر رنگ دهد.
6. نوار کنترلی را با محلول مثبت تست نمایید، برای این کار  درب ویال را باز کرده و با استفاده از قطره چکان تعبیه شده بر روی ویال پارامتر های نوار ادراری را به کنترل آغشته کنید.
7. در این حالت تمامی سطوح نوار تغییر رنگ خواهد داد.
8. قطرات اضافی معرف را از روی نوار حذف نمایید. برای این کار با کشیدن نوار بر روی لبه کاغذ مایع اضافه را پاک نمایید.
9. بسته به نوع نوار ادراری پاسخ را بررسی نمایید.
10. در حالت کنترل با معرف منفی (N)، پاسخ باید منفی باشد و تغییر رنگی مشاهده نشود.
11. در حالت کنترل با معرف مثبت (P)، پاسخ باید مثبت باشد و تغییر رنگ مطابق نوع نوار ادراری مشاهده شود.
12. نواحی معرف نوارها را لمس نکنید و شرایط نگهداری و ایمنی را رعایت نمایید.

شرایط نگهداری و ایمنی

هنگام استفاده به تاریخ انقضاء درج شده روی ویال های کنترل نوار ادراری کیمیا پژوهان دقت نمایید. پس از تاریخ انقضاء قابل استفاده نیست.

پس از باز کردن درب ویال ها حداکثر ۳۰ روز مهلت استفاده وجود دارد. پس از این مدت قابل استفاده نیست.

درب ویال حاوی معرف را بسته نگاه دارید و به دور از تابش مستقیم نور و آلودگی در دمای ۸-۲ درجه سانتی گراد نگاه دارید.

معرف ها را به هیچ عنوان در فریزر نگهداری نکنید.

کنترل نوار ادراری کیمیا پژوهان جهت استفاده در آزمایشگاه های تشخیص طبی طراحی و ارائه شده است.

در صورتی که به اشتباه نوشیده شود، ۴ لیوان آب بنوشید.

از تماس با چشم پرهیز نمایید و در صورت تماس، چشمان را با آب فراون شستشو دهید.

در صورت تماس با پوست بدن، شستشو با آب گرم و صابون خطر را رفع می نماید.

در هر یک از موارد ۴ تا ۶، اگر با مشکل شدیدی روبرو بودید حتماً به پزشک مراجعه نمایید.

مقادیر مورد انتظار کنترل تست ادرار

محلول آنالیت	کنترل منفی N	کنترل مثبت P	واحد
خون	منفی	۱۰-۲۵۰	–
نیترات	منفی	مثبت	–
پروتئین	منفی	۳۰-۵۰۰	میلی گرم بر دسی لیتر
کتون	منفی	۵-۸۰	میلی گرم بر دسی لیتر
گلوکز	منفی	۵۰-۵۰۰	میلی گرم بر دسی لیتر
بیلی روبین	منفی	۱-۴	میلی گرم بر دسی لیتر
pH	–	۵-۷	–
چگالی	۱.۰۰۵-۱.۰۱۵	۱.۰۰۵-۱.۰۱۵	–

مواردی که منجر به نتیجه کاذب می گردد

توجه داشته باشید، وجود مقادیری بیشتر و یا کمتر از حد انتظار (خون، نیترات، پروتئین، کتون، گلوکز، بیلی روبین، PH و وزن مخصوص) ممکن است منجر به نتایج کاذب گردد.

خون: برخی از آلاینده های اکسید کننده، مانند هیپوکلریت، ممکن است نتایج مثبت کاذب ایجاد کنند.

نیتریت: نیترات نیز در شرایط خاصی منجر به نتایج کاذب می گردد.

واکنش رنگی: واکنش های رنگی غیر معمول (اسید آمینه سالیسیلیک غلیظ و فرمالین) باعث می شود نتایج منفی کاذب به دست آید.

پروتئین: ممکن است نتایج مثبت کاذب ایجاد کند.

کتون: ممکن است منجر به نتایج مثبت کاذب شود.

بیلی روبین: داروهایی که ادرار را قرمز رنگ می کنند (مثل: فنزائوپیریدین) ممکن است بر نتیجه آزمایش تأثیر بگذارد.

pH: تغییرات قلیایی منجر به خطا می گردد.

وزن مخصوص بالا: در ادرار ممکن است حساسیت آزمایش را کاهش دهد.

عفونت: عفونت دستگاه ادراری ممکن است باعث واکنش مثبت کاذب شود.

آلودگی: آلودگی با مواد ضد عفونی کننده و شوینده ها نیز ممکن است نتایج مثبت کاذب ایجاد کند.

اسید: غلظت بالای اسید اسکوربیک ممکن است نتیجه منفی کاذب ایجاد کند.

اسید: غلظت بالای اسید اگزالیک ممکن است باعث کاهش نتایج آزمایش شود.

اوروبیلینوژن: ناحیه معرف ممکن است با مواد مزاحم مانند سولفونامیدها واکنش نشان دهد.

تتراسایکلین: سطوح بالای تتراسایکلین ممکن است باعث واکنش منفی کاذب شود.

جهت کنترل تست ادرار، استفاده از کنترل نوار ادراری کیمیا پژوهان توصیه می گردد.