کیت بیوشیمی دلتا درمان - منیزیم

میزان ثابت منیزیم خون در بدن بسیار حائز اهمیت می باشد. بیش از 300 واکنش بیوشیمیایی در بدن برای فعالیت خود به منیزیم نیاز دارند چرا که منیزیم باعث حفظ فعالیت نرمال ماهیچه و عصب، ضربان منظم قلب و استحکام استخوان ها می شود. همچنین منیزیم در متابولیسم انرژی و سنتز پروتئین نقش دارد.

• کاربرد بالینی:

 منیزیم در تنظیم فشار خون نقش مهمی را ایفا می کند. رژیم های غذایی که حاوی مقدار زیادی سبزی و میوه باشند منیزیم و پتاسیم را در حد کافی تأمین کرده و باعث کاهش فشار خون بالا می شوند .

کنترل سطح منیزیم در بیماران قلبی حائز اهمیت فراوانی است زیرا سطح پایین آن ممکن است تحریک پذیری قلب را افزایش داده و آریتمی های قلبی را وخیم تر کند و کاهش سطوح منیزیم می تواند سبب کاهش رفلکس تاندون های عصبی و دپرسیون تنفسی شود. وجود منیزیم برای متابولیسم کربوهیدرات لازم بوده و افزایش مقدار گلوکز خون در بیماران دیابتی باعث کاهش منیزیم خون و کمبود آن در ادرار می شود.

هایپوپاراتیروئیدیسم، الکلیسم، اسیدوز دیابتی و توبولار مزمن کلیوی، هایپرکلسمی، هایپرآلدوسترونیسم، شیردهی زیاد و ترشح ناکافی هورمون آنتی‌دیورتیک ، سبب کاهش منیزیم خون می شوند. همچنین سوءتغذیه و سوءجذب آن از روده نیز از دلایل شایع کاهش منیزیم خون می باشند.

بیماری هایی مانند هایپوتیروئیدی، بیماری آدیسون و نارسایی کلیه، دِهیدراتاسیون، لوپوس، مالتیپل میلوما و دیابت شیرین کنترل نشده، سبب افزایش سطح سرمی منیزیم می شوند.

• عوامل مداخله گر:

داروهای تیروئیدی، لیتیم، آنتی اسیدهای حاوی منیزیم ، داروهای حاوی کلسیم از جمله داروهای افزایش دهنده سطح منیزیم هستند، در حالی که انسولین و برخی آنتی بیوتیک ها داروهای کاهش دهنده ی سطح منیزیم خون هستند.