کیت بیوشیمی دلتا درمان - لیپاز

لیپاز (Lipase) جزو یکی از سه گروه آنزیم هایی است که توسط لوزالمعده ساخته می شود. این ماده از منابع غذایی تأمین نمی شود بلکه مکمل های آن را می توان از طریق آنزیم های حیوانات تهیه کرد. لیپازها نوعی گلیکوپروتئین هستند که قابلیت هیدرولیز تری گلیسریدها به آن ها این امکان را داده است که در طیف وسیعی از سوبستراها مورد استفاده قرار گیرند. سوبسترای اصلی آنزیم لیپاز، تری اسیل و گلیسرول های کم محلول در آب است. لیپاز آنزیمی متعلق بـه گـروه هیـدرولازها اسـت کـه عملکـرد بیولوژیکی برای هیدرولیز تری گلیسرول های نامحلول و تبـدیل آنها به اسید چرب آزاد، منو و دی آسـیل گلیـسرول و گلیـسرول نشان می دهد. علاوه بر ایـن، در عملکـرد طبیعـی واکـنش هـای استریفیکاسیون، اینتراستریفیکاسیون و ترنس استریفیکاسیون را در محیط های غیر آبی کاتالیز می کنند.

• کاربرد بالینی :

پانکراتیت حاد شایع ترین عامل افزایش سطح لیپاز می باشد. لیپاز آنزیمی می باشد که برای تجزیه تری گلیسریدها به اسید چرب توسط لوزالمعده به دوازدهه ترشح می شود. سطح لیپاز معمولا کمی دیرتر از سطح آمیلاز افزایش می یابد. به دلیل این که پیک لیپاز نسبت به آمیلاز دیرتر رخ می دهد و افزایش سطح آن بیشتر از آمیلاز زمان می برد، سطح لیپاز سرم در تشخیص دیر هنگام پانکراتیت حاد مفیدتر می باشد. سطوح لیپاز در بیماری های مزمن تر لوزالمعده (کارسینوم لوزالمعده، پانکراتیت مزمن) مفیدتر هستند.

لیپاز در درمان مشکلات گوارشی و بیماری هایی که باعث مشکل در هضم غذا می شود، موثر و مفید است. این بیماری ها می تواند ناشی از کمبود تغذیه ای باشد. مکمل های لیپاز می تواند در جذب آسان تر غذا به شما کمک کند و تغذیه بدن را در سطح سالم و طبیعی نگه دارد. بعضی از آنزیم های لوزالمعده در درمان بیماری های خودایمنی (نظیر روماتیسم مفصلی)، بیماری های التهابی و آلرژی غذایی، ارزشمندند. آنزیم های پانکراس در درمان بیماری سلیاک (یک بیماری که لوله گوارشی را تحت تأثیر قرار می دهد و کمبود تغذیه ای ایجاد می کند) از طریق افزایش اثر یک رژیم عاری از گلوتن، مؤثر است.

بیماری زخم پپتیک، بیماری های لوزالمعده، بیماری های مجاری صفراوی، بیماری های روده، التهاب یا تومور غده ی بزاقی و نارسایی کلیه می توانند سطوح لیپاز را افزایش دهند.

• عوامل مداخله گر:

این آزمایش نیازی به ناشتایی و محدودیت رژیم غذایی ندارد اما داروهایی مانند مورفین، متاکولین، بتانکول، عوامل کولینرژیک ایندومتاسین، مپریدین و کدئین داروهایی هستند که می توانند سطوح لیپاز را افزایش دهند و یون های کلسیم ممکن است باعث کاهش سطح آن شوند.