کیت بیوشیمی دلتا درمان - لاکتات

  اسید لاکتیک یا لاکتات در یک واکنش دو طرفه تبدیل به پیروات تحت اثر آنزیم لاکتات دهیدروژناز در بدن ایجاد می گردد.

در شرایط دسترسی طبیعی به اکسیژن در بافت ها، گلوکز برای تولید انرژی به دی اکسید کربن و آب متابولیزه می گردد. وقتی که اکسیژن بافت ها کاهش یابد، متابولیسم بی هوازی گلوکز صورت می گیرد و به جای آب و دی اکسید کربن، لاکتات (اسید لاکتیک) تشکیل می گردد. اگر کبد هایپوکسیک شود موفق به تصفیه اسید لاکتیک نخواهد شد و در این صورت تولید اسید لاکتیک پیچیده تر خواهد شد. اسید لاکتیک تجمع پیدا می کند و موجب لاکتیک اسیدوز (LA) می گردد.

• کاربردهای بالینی:

 اندازه گیری لاکتات به منظور اثبات و تعیین درجه کمّیِ هایپوکسی بافتی به علت شوک یا انسداد عروقی موضعی مفید است. بیماری وخیم کبدی، دیابت قندی (غیر کتونی)، خطاهای ژنتیکی متابولیسم، ایسکمی بافتی، شوک و مسمومیت با منوکسید کربن می تواند سطوح لاکتیک اسید را افزایش دهد. همچنین این آزمون ملاکی برای میزان موفقیت درمان این وضعیت ها می باشد.

• عوامل مداخله گر:

نالیدیکسیک اسید، اتانول، آسپیرین داروهایی هستند که می توانند سطوح لاکتیک اسید را افزایش دهند و همچنین ورزش قدرتی، بستن طولانى مدت تورنیکت (گارو) و مشت کردن دست ها می تواند سبب افزایش سطوح لاکتیک اسید شود.