کیت بیوشیمی دلتا درمان - CKMB

یک نشانگر قلبی است که برای تشخیص انفارکتوس حاد قلب کاربرد دارد و میزان آنزیم کراتین کینازِ اختصاصیِ موجود در عضلات قلب را، در خون بیمار اندازه گیری می کند. CK-MB یکی از سه ایزوفرم آنزیم کراتین کیناز (CK) است (CK-MB/CK-MM/CK-BB)

 CK-MBبیشتر در بافت قلب وجود دارد، اما مقدار کمی نیز در ماهیچه اسکلتی یافت می شود. کراتین کیناز از سلول های عضلانی آزاد می شود و در مواقع آسیب عضلانی به خون وارد می شوند. قابل ذکر می باشد که مقدار کمی CK در خون وجود دارد که عمدتاً CK-MM  است.

CK-MB  به صورت معمول فقط زمانی که قلب آسیب دیده در مقادیر قابل توجه در خون وجود دارد.

• کاربرد های بالینی:

اندازه گیری CK-MB جهت شناسایی و تشخیص انفارکتوس میوکارد حاد (MI) ارزشمند می باشد.

هنگامی که مقدار CK موجود در خون افزایش می یابد، تست CK-MB  می تواند برای تعیین اینکه آیا  این افزایش به علت آسیب های قلبی می باشد یا آسیب عضلات اسکلتی، کمک کننده است. در افراد مبتلا به حمله قلبی حدود 6-3 ساعت پس از شروع درد قفسه سینه، CK-MB به صورت قابل توجهی افزایش می یابد. بیشترین میزان CK-MB در 24-12 ساعت پس از حمله قلبی است و سپس در حدود 72-48 ساعت پس از حمله قلبی به حالت عادی باز می گردد و اگر دومین حمله قلبی یا آسیب دائمی وجود داشته باشد، سطح CK-MB  کاهش پیدا نمی کند. 

1. التهاب عضله قلب، آریتمی های بطنی، ایسکمی قلبی، جراحی آنوریسم قلبی و دفیبریلاسیون قلبی می توانند سطوح CK-MB را افزایش دهند.
2. بیماری های کبدی ناشی از الکل، ماه های اول حاملگی، هایپرتیروئیدیسم، بیماری کوشینگ، بیماران با عفونت یا سپتی سمی،آرتریت روماتوئید، درماتومیوزیت، پلی میوزیت شدید، بیماری های بافت همبند و توده های متاستاز داده به کبد موجب کاهش سطح این آنزیم می شوند.

• عوامل مداخله گر:

داروهایی چون، کاپتوپریل، کلشی سین، الکل، لواستانین، لیتیوم، لیدوکائین، پروپرانولول، سوکسینیل کولین، مورفین، هروئین، کدئین، پریگوگین، ایمیپرامین، میوپرین، فنوباربیتال، باعث افزایش CK-MBشده  و داروهایی از قبیل آمفوتریپسینB، آمپی سیلین، برخی داروهای بیهوشی، داروهای ضد انعقاد، آسپرین، کلوفیبرات، دگزامتازون و فوروزماید می توانند سطح CPK را افزایش دهند همچنین فعالیت های شدید جسمی، اعمال جراحی و یا تزریق عضلانی ممکن است منجر به بالا رفتن گذرا  CPK شوند.