کیت بیوشیمی من – AST | GOT

آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) که گلوتامات اگزالوستات ترانس آمیناز (GOT) نیز نامیده می‌شود، از گروه ترانس آمینازها می‌باشد. AST انتقال گروه آمین از –L آسپارتات به منفی آلفا کتوگلوتارات و تیدیل آن به –L گلوتامات را کاتالیز می‌کند. AST به طور وسیعی در بدن انتشار دارد ولی بالاترین میزان آنزیم در قلب، کبد، ماهیچه های اسکلتی و کلیه ها یافت می‌شود. غلظت AST در صورت آسیب به این بافت‌ها افزایش می‎یابد. در برخی اشکال هپاتیت به هپاتیت ویروسی، آنزیم به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. در آنفارکتوس میوکارد فعالیت AST افزایش یافته و پس از 24-18 ساعت به بالاترین میزان خود می‌رسد و در صورتیکه مجدداً آنفارکتوس پیش نیاید، فعالیت آنزیم به تدریج پایین آمده و پس از ۵ – ۴ روز به میزان طبیعی بر‌می‌گردد. در پی برخی وضعیت‌های پاتولوژیک از جمله نکروز یا هرگونه صدمه به سلول‌های کبدی مانند مصرف الکل و برخی داروها، میزان AST در حد متوسط و در هپاتیت‌های ناشی از مصرف الکل، دیستروفی عضلانی قانقاریا، منونوکلئوز عفونی، پانکراتیت حاد، ابتلا به بیماری های قلبی مانند میوکاردیت و پریکاردیت، آمبولی ریوی و … فعالیت آنزیم افزایش می‌یابد. در مقایل سطح AST در سرم هنگام کمبود ویتامین B6 کاهش می‌یابد.

حجم: ۱۲۵ml
محتوای بسته: R1: ۲*۵۰ ml — R2: ۱*۲۵ ml و R1: ۴*۱۲۵ ml — R2: ۱*۱۲۵ ml
متدولوژی: IFCC
محدوده اندازه گیری: ۲۵۰ – ۱۰ U/L